مطالعه ای با هدف افزایش دستیابی همه ی افراد به فناوری های پیشرفته برای کنترل قند خون

6نوامبر 2019 - ظهور مانیتور مداوم قند خون و فن آوری پمپ انسولین باعث شده است که بار سنگین نظارت و تنظیم قند خون برای مبتلایان به دیابت کاهش یابد، اما پیشرفت بیشتر در این دستگاه ها هنوز هم می تواند کیفیت زندگی گروه های خاصی از بیماران را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

محققان انستیتوی پلی تکنیک Rensselaer برای بهسازی این فناوریها بر روی دو جبهه کار کرده اند: آنها در حال ایجاد الگوریتم هایی برای ایجاد یک سیستم حلقه ی بسته هستند که بتواند به طور موثری شبیه به لوزالمعده ی سالم عمل کند، و از سوی دیگر این سیستم را در دسترس تر و قابل درک تر برای کاربران مسن مبتلا به دیابت کنند.

بودجه ی این پروژه ی جدید توسط JDRF تأمین شده است، این سازمان پیشرو در زمینه تحقیقات دیابت نوع 1، از ایجاد یک برنامه ی تلفن هوشمند برای کمک به مدیریت این دستگاه ها، به ویژه برای استفاده از این دستگاه ها توسط جمعیت سالخورده، پشتیبانی می کند. این تحقیق توسطWayne Bequette ، استاد مهندسی شیمی و بیولوژیRensselaer ، که عضو مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی و مطالعات میان رشته ای است، هدایت می شود.

پرفسور Bequette گفت: در ابتدای پروژه ، من و تیمم با گروههای متمرکز، به رهبری مرکز دیابت باربارا دیویس همکاری خواهیم کرد تا مشخص کنیم که کدام نوع از طرح ها یا اینترفیس ها ممکن است برای این جمعیت مفیدترین نوع باشند، در حقیقت یک رویکرد یکسان ممکن است برای همه مناسب نباشد.

این تیم مواردی مانند تنظیم بصری، اندازه ی نوشته ها، تعداد و نوع هشدارها، و تجربه و راحتی کاربر برای استفاده از این فناوری را در نظر می گیرند. این تیم همچنین نحوه ی به اشتراک گذاری این اطلاعات در صورت نیاز بیمار به کمک متخصصین مراقبتهای بهداشتی را آسان تر می کند.

پرفسورBequette  گفت: سؤال این است که چگونه می توان وسیله ای که برای همه ی افراد در سنین مختلف و با قابلیتهای مختلف مناسب باشد، تولید کرد که هم استفاده از آن بسیار آسان باشد و هم هنوز بتواند سطح قند خون را بدرستی تنظیم کند. یک جواب ممکن است این باشد که ما به انعطاف پذیری برای داشتن چندین اینترفیس مختلف، نیاز داریم.

تیم Rensselaer از الگوریتم های قبلی که برای ارزیابی اندازه گیری های دستگاه کنترل قند خون، تعیین دوز مورد نیاز انسولین و تحویل انسولین طراحی کرده بود، استفاده می کند. سیستم حلقه بسته ای که این الگوریتم ها ایجاد می کنند باید بر اساس جمعیت هدف، تنظیم شود.

به عنوان مثال، Bequette گفت: فرد مبتلا به دیابت که 12 سال سن دارد ممکن است از جنبه های فعالیتی مختلفی با شخصی که 85 سال سن دارد، بسیار متفاوت باشد. علاوه بر این، هر چه بیمار جوان تر باشد، مدت زمان طولانی تری در معرض عوارض ناشی از قند خون بالا مانند بیماری شبکیه، عوارض عروقی و زخم های دیابتی قرار دارد، بنابراین، تنظیم قند خون این گروه از افراد تا حد ممکن در محدوده ی طبیعی، باید هدف اصلی باشد.

پرفسور Bequette گفت: اگر بیمار مسن تر باشد، نوع نگرانی ما ممکن است تغییر کند ما باید مطمئن شویم که قند خون او چندان افت نکند که منجر به از هوش رفتن بیمار و زمین خوردن او شود.

وی گفت: ما باید به این فکر کنیم که اهداف هر فرد در کنترل قند خون چه اهدافی است و این اهداف ممکن است برای افراد مسن متفاوت است.

در سال های دوم و سوم این پروژه، محققان Rensselaer با تیم هایی از Mount Sinai و مرکز دیابتBarbara Davis  در آزمایشات بالینی همکاری خواهند کرد تا این الگوریتم ها و رابط یا اینترفیس کاربری آن را آزمایش کنند. Bequette گفت: بر روی استفاده ی سالمندان از این نوع فناوری، کار چندانی انجام نشده است، اما متناسب ساختن این دستگاه ها برای این گروه سنی می تواند کیفیت زندگی آنها را به شدت بهبود بخشد.

پرفسورBequette  گفت: اگر در متون علمی حتی به دنبال سنسورهایی که افراد مسن استفاده می کنند، بگردید متوجه خواهید شد که مطالعات زیادی در این زمینه انجام نشده است. بسته به سن و سلامتی فرد، این فناوری حلقه بسته می تواند استقلال پایداری را برای او بهمراه داشته باشد.

پرفسورBequette  گفت: اگر بتوانید این استقلال را با استفاده از این  فن آوری حلقه بسته بدست آورید، دیگر لازم نیست که مراقبین مرتباً به شما بگویند که آیا امروز قند خون خود را بررسی کرده اید؟ و آیا پمپ انسولین خود را تغییر داده اید؟ درصد زیادی از جمعیت سالخورده در حال حاضر حتی از پمپ های انسولین استفاده نمی کنند، بنابراین، مراقبان بهداشتی آنها مجبور هستند مراقبت بیشتری از این افراد انجام دهند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-11-aims-technologies-blood-sugar-accessible.html